Menu et l’art: Chałwa i Nus bleus Mattise’a

Historia chałwy sięga czasów Babilonu. Chałwa pochodzi zatem z Iraku i to mieszkańcy tego kraju jako pierwsi docenili jej właściwości i wartości odżywcze. Do Europy przywędrowała z Indii na początku XX wieku.

Chałwa jest kaloryczna, jednak nie warto uparcie od niej stronić, ponieważ znajdziemy w niej bogactwo składników mineralnych: fosfor, magnez, potas, żelazo oraz witaminy z grupy B a także witaminę A i E. Prozdrowotne właściwości chałwy wynikają również z obecności kwasu linolowego, który dba o prawidłowy poziom cholesterolu.

Za dwa dni Dzień Kobiet. Na wspólne świętowanie przygotowałam, według Pięciu Przemian, niezwykle smaczną, domową, chałwę z pistacjami i niewielką ilością orzechów włoskich.

-*-

Oto przepis:

1 szklanka delikatnie prażonych ziaren sezamu
2-3 łyżki miodu
2 łyżki pistacji
1/3 łyżeczki imbiru
1 łyżeczka wody, szczypta soli
5-8 kropli soku z cytryny
1 łyżeczka orzechów włoskich
1/2 łyżeczki oliwy z orzechów włoskich
1/2 łyżeczki cukru waniliowego
szczypta cynamonu

-*-

Przygotowanie:

Przełożyć do blendera uprażone na jasny, złocisty kolor ziarna sezamu wraz z ciepłym miodem. Rozdrobnić, aż powstanie gęsta masa. Następnie dodać pokrojone pistacje i pozostałe składniki. Zamieszać. Przełożyć na papier do pieczenia i uformować wałeczek. Schłodzić przez godzinę w lodówce. Przed podaniem skropić wodą różaną.

PS Czy kiedykolwiek kupię chałwę w sklepie? Hmmm…? W zestawieniu z  domową chałwą – ta kupiona w sklepie jest bez szans.

-*-

-*-

L’art

Nu bleu II, 1952 | Henri Matisse
Nu bleu II, 1952 | Henri Matisse [https://upload.wikimedia.org/wikipedia/en/7/78/Blue_Nudes_Henri_Matisse.jpg]
Henri Matisse po operacji onkologicznej poruszał się na wózku inwalidzkim i nie mógł pracować przy sztalugach. Był to trudny czas, który jednak nie pozbawił go kreatywności, zmusił natomiast do zmiany metody pracy. Odtąd zaczął tworzyć papierowe kolaże. Nus bleus z 1952 to przełomowa seria czterech obrazów. Niezwykle wyszukane kobiece akty korespondują z wcześniejszymi pracami rzeźbiarskimi artysty powstałymi podczas jego wizyty na Tahiti w 1930 roku.
Matisse wrócił po dwudziestu latach w tych obrazach do stosowania dużych plam jednolitego, żywego i świetlistego koloru – tak charakterystycznego dla jego początkowej kariery. Wrócił do techniki ekspresyjnego koloryzmu, która stała się znana jako fowizm.

Nus bleus, 1952 | Henri Matisse
Nus bleus, 1952 | Henri Matisse

Menu et l’art: Krupnik i „Le Rêve” Pablo Picasso

Kiedy w 1948 roku Pablo Picasso odbył swoją jedyną podróż do Polski, pobyt artysty w Warszawie zaowocował muralem. Rysunek węglem przedstawiał warszawską Syrenkę. Czy w tym czasie jadł na obiad krupnik według Pięciu Przemian? Któż to wie? Jedno jest pewne: w Hiszpanii raczej nie jada się zup, chyba że Hiszpan ma żonę Polkę.

-*-

Oto przepis

Do 4 litrów gotującej wody dodać:

1 łyżeczkę tymianku, 1/2 łyżeczki kurkumy

ok. 1/2 kg wołowiny z kością np. rostbeft

1/2 łyżeczki kminku

1/2 łyżeczki imbiru

1/2 łyżeczki pieprzu cayenne

1 łyżeczkę vegety

1 łyżeczkę soli

1/2 łyżeczki bazylii

gotować około 1,5 godziny, a potem dodać:

1 łyżeczkę majeranku

4 pokrojone marchewki

2 pietruszki

6 – 8 pokrojonych w kostkę ziemniaków

2 cebule, 1 por (białą część), 2 ząbki czosnku (gotuję w całości, a potem miksuję)

3/4 szklanki opłukanej kaszy jęczmiennej wiejskiej

dosmakować solą

gotować do miękkości, potem dodać

garść posiekanej zielonej pietruszki

szczyptę kurkumy

jeśli zupa będzie zbyt gęsta uzupełnić wrzącą wodą

szczyptę  kminku

dosmakować czarnym, świeżo mielonym pieprzem

-*-

-*-

L’art

Maluję umyślnie krzywe nosy, gdyż chcę zmusić ludzi, by spojrzeli wreszcie na ten nos, chcę ich zmusić, by przestali akceptować tylko obrazy harmonijne i piękne kolory.

http://www.artsjournal.com/culturegrrl/Reve.jpg

Pablo Picasso (a właściwie Pablo Diego Jose Francisco de Paula Juan Nepomuceno Maria Delos Satisima Trinidad Ruiz y Picasso) urodził się 25 października 1881 roku w Maladze w Hiszpanii. W ciągu długiego okresu swojej kariery stworzył ponad 20.000 obrazów, rysunków, rzeźb i ceramiki oraz takie przedmioty jak kostiumy teatralne i zestawy teatralne. Jako artysta i innowator obok Georgesa Braque’a był twórcą ruchu kubistycznego, jednego z ważniejszych kierunków modernistycznych połowy XX wieku, który to na zawsze zmienił oblicze malarstwa i rzeźby, jednocześnie wpływając na współczesną architekturę, literaturę i muzykę.
Las mujeres czyli po hiszpańsku kobiety. W życiu Picassa było ich wiele. To one inspirowały i rozpalały jego twórczy ogień. Najważniejsze z nich to:

Fernande Olivier – do jej postaci nawiązuje jedna z panien awiniońskich. Picasso nie zdołał powstrzymać jej przed wydaniem wspomnień pt.: Picasso et ses Amis, ale wypłacał jej niewielką pensję w zamian za obietnicę, że drugi tom nie ukaże się przed jego śmiercią. Ma Jolie czyli Eva Gouel – ich związek zostaje brutalnie przerwany przez los (tu śmierć wygrywa z miłością),
Olga Koklova (syn Paul) – tancerka; pierwsza żona artysty, oficjalnie nigdy się nie rozwiedli. Ich związek zakończył się formalnie z jej śmiercią,
Marie-Thérèse Walter (córka Maya) – to jej poświęcony jest utrzymany w żywej fowistycznej kolorystyce obraz powyżej, na którym wizerunek śpiącej dziewczyny przepełniony jest erotyczną symboliką,
Dora Maar – artystka i fotografka, ikona surrealistów, która udokumentowała zdjęciami proces powstawania słynnego obrazu Picassa pt.: Guernika. Mówi się, że Picasso pozwalał jej malować fragmenty tego obrazu. Potrafiła być partnerką zarówno w miłości jak i dyskusji.
Fransoise Gilot (syn Claude i córka Paloma) – porzuciła prawo na rzecz sztuki. Artysta był dla niej nie tylko partnerem, ale jednocześnie artystycznym mistrzem. Napisała bestsellerową książkę Żyć z Picassem. Jacqueline Roque – sprzedawczyni ceramiki, została drugą żoną Picassa. Najbardziej tajemnicza wybranka malarza, której to bez wątpienia poświęcił największą ilość dzieł. Nie tylko uwieczniał ją na obrazach, ale także codziennie obdarowywał czerwoną różą, jak również pisał dla niej wiersze, stwierdzając, że to dzięki niej dowiedział się czym jest prawdziwa miłość.

-*-

Od 8. marca do 9. września 2018 w londyńskiej galerii Tate Modern zostanie zaprezentowana wystawa pt.: Picasso 1932 – Love, Fame, Tragedy. Jej kurator Achim Borchardt-Hume powiedział o niej tak:

Ta pierwsza w historii wystawa Pabla Picassa w Tate Modern sprawi, że staniesz twarzą w twarz z ponad stu obrazami, rzeźbami, rysunkami uzupełnionymi rodzinnymi fotografiami. Trzy z jego niezwykłych obrazów przedstawiające jego kochankę Marie-Thérèse Walter będą pokazane razem po raz pierwszy od czasu ich powstania. Obrazy te stworzone zostały zaledwie w ciągu pięciu dni w marcu 1932 roku. Rozwiane zostaną mity krążące wokół Picassa tak, aby ukazać człowieka i artystę w jego pełnej złożoności i bogactwie. Zobaczysz go jak nigdy przedtem.

-*-

Za każdym razem, kiedy oglądam na żywo dzieła wielkich artystów, przenika mnie dreszcz, wypełnia podziw i radość. Kontakt z ich dorobkiem wzbogaca mnie, pomaga zrozumieć, pozwala odpocząć, uczy człowieczeństwa. Zachęcam do kontaktu ze sztuką, która niewątpliwie jest nam potrzebna chociażby poprzez swój immanentny związek z wartościami uniwersalnymi.

 

Menu et l’art: Klops i Fruits of the Midi Renoira

Klops – potocznie oznacza porażkę, niepowodzenie, fiasko. W kulinariach klops to upieczone lub usmażone mięso mielone. Przyrządzenie tej potrawy jest nieskomplikowane i nie sądzę, że zakończy się stwierdzeniem: natrudziłam się a tu klops.
To smaczne danie, przygotowane oczywiście według Pięciu Przemian, można jeść zarówno na gorąco jak i na zimno do kanapek.

-*-

Oto przepis

Do 1 kg mięsa mielonego wołowo – wieprzowego (najlepiej samemu zmielić) dodać:

2 jajka

1 czerwoną paprykę pokrojoną w drobną kostkę

1 cebulę i 1 ząbek czosnku zmielone lub drobno pokrojone

1/2 łyżeczki imbiru, 1 łyżeczkę kolendry, na czubku noża pieprzu cayenne

2 łyżeczki soli

garść zielonej, pokrojonej pietruszki i szczyptę bazylii
(jeżeli nie macie pietruszki to wsypcie 1/2 łyżeczki bazylii)

1/2 łyżeczki majeranku, 1/2 łyżeczki kurkumy

1 łyżeczkę kminku

1/2 łyżeczki czarnego pieprzu

Dokładnie wyrabiam i formuję dwa klopsy w kształcie małych bochenków chleba, następnie przekładam do żaroodpornego naczynia z przykrywką, na dno wlewam olej rzepakowy.
Piekę około 1,5 godziny w piekarniku nagrzanym do temperatury 180 stopni.

PS Do klopsa nie dodaję bułki, bo… nie lubię 🙂 Ale oczywiście Wy możecie dodać, pamiętając, że to smak kwaśny (czyli dodajcie przy pietruszce i bazylii).

Smacznego!

-*-

-*-

Posileni oddajmy się sztuce. Poniżej obraz Fruits of the Midi z 1881
Pierre-Auguste Renoira. Dzieło pełne niespodzianek, jednocześnie podobne i niepodobne do tego, czego oczekujemy od Renoira. Sugeruje wpływ Cezanne’a. Obraz mógł zostać namalowany, podczas gdy Renoir odwiedzał swojego przyjaciela w L’Estaque (wsi rybackiej obecnie należącej do Marsylii). Pięknie skomponowany wypełniony soczystymi kolorami i grą świateł.

Pierre-Aguste Renoir - Fruits of the Midi, 1881
Fruits of the Midi, 1881 | Pierre-Auguste Renoir [Public domain], via Wikimedia Commons