Bibliothèque: „Słodka przynęta”

Siedząc na balkonie, zawinięta w koc łapię promienie słońca, które głaszczą swoim ciepłem moje ciało. Kawa i książka – dwa dobrze dopasowane elementy. Chwila dla siebie.
Książka Słodka przynęta Iana McEwana to kolejna ciekawa propozycja tego autora. To wielowarstwowa opowieść o szpiegach i spiskach, o meandrach polityki, kultury i miłości a także o pisarzach i o tym, jak literatura przeplata się z życiem. Akcja powieści rozgrywa się w Anglii na początku lat siedemdziesiątych. Zimna wojna toczy się na dwóch frontach – ideologii i kultury.
Czyta się to dobrze. Fabuła słodko nęci, choć wymaga od czytelnika cierpliwości. Zakończenie zaś jest przysłowiową wisienką na torcie. Polecam na długie, jesienne wieczory.

Pozdrawiam,
Madame D’dorf

PS Czytając książkę, przypomniała mi się świetna aktorka Judi Dench. Jako M rządziła w fikcyjnym MI5 aż w siedmiu filmach o agencie Jej Królewskiej Mości – Jamesie Bondzie. Podobno, gdy producenci Skyfall wyznali jej przy kolacji w londyńskiej restauracji, że mają zamiar uśmiercić odgrywaną przez nią postać, popłakała się. Na szczęście nie miała czasu na rozpamiętywanie straty, ponieważ czekały na nią kolejne role. Za chwilę do kin wejdzie film Powiernik królowej. Z przyjemnością, po raz kolejny, obejrzę Judi Dench w roli królowej Wiktorii –  wspaniałą aktorkę – klejnot brytyjskiej kinematografii.

 

Bibliothèque: „Żubr Pompik”

Z moją córką lubimy sobie wspólnie poczytać. To nasz rytuał przed snem. Wtulone w siebie przemierzamy świat bajek, opowiadań, komiksów. Lubimy wiedzieć co w trawie piszczy, skąd się biorą chmury, co to jest tornado (ostatnio to jej ulubiony temat). Obecnie rozczytujemy się w przygodach „Żubra Pompika” spisanych przez dr Tomasza Samojlika, który pracuje w Instytucie Biologii Ssaków PAN w Białowieży. Jego książki, bo napisał także „Ryjówkę przeznaczenia”, „Norkę zagłady”, „Powrót rzęsorka”, „O rety! Przyroda”, „Ostatni żubr”… mają nietypowych bohaterów, dzięki którym poznajemy mnóstwo interesujących informacji o zwierzętach, trzymających się litery nauki.

Wróćmy do głównego bohatera. Pompik to mały, dociekliwy, czasem niezdarny, ale bardzo przyjacielski i chętny do pomocy żuberek. Ciekawi go życie mieszkańców lasu i ich zwyczaje, dzięki temu uczy się siebie i innych. A my razem z nim. Polecamy przygody Pompika – mądre, ciepłe, uczące tolerancji i szacunku do przyrody opowieści.

Bibliothèque: „Pokuta”

Popołudniowa herbata z malinami i książką Pokuta brytyjskiego pisarza Iana McEwana. Wielki dramat o winie i odkupieniu, o braku i niespełnieniu, o niedojrzałości i dojrzewaniu. Wielki dramat o miłości. W 2007 roku powstała filmowa adaptacja pod takim samym tytułem. Co tu dużo pisać – znakomita książka, dobry film z urzekającą muzyką Daria Marianellego. Wakacje w pełni. Mmm… to lubię!